Slikt som skjer

Eg vil sitja midt i hagen
på det store gamle brønnloket
omringa av blåklokker,
gamle vekeblad
og malingskatalogar

Slik sat eg
og var lita jente
i bestemor sin kjellar
ivarm og rå damp
frå den store gryta
der dei kokte kvite klede.

Med ei butt lita saks
skal eg klippa livet mitt ut,
dødsannonsar og blomar,
nyvaska barnekjolar,
smilande mødre
som har brukt Milo,
og kontordamer
med colgateringar av sjølvtillit.

Så skal eg henga det heile
på ei ventande klessnor
med gråna klesklyper.

Det skal vera sommarkveld
når eg er ferdig.

Men sjølv på sommarkveldar
kan ein koma til å frysa litt
om ein står for lenge stille.

Og visst skal eg
stå stille,
bare stå der
til eg
kjenner rytmen min att.

Rytmen frå hjarte og puls.

Så kan dei andre
bare koma
med sine eigne rytmer
i opne handflater.

Med forbausa og strålande auge
skal me lytta til musikken
sjølv om me frys litt.

Det skulle ikkje forundra meg,
om Gud legg på ein overstemme
sånn utpå natta.

Det er slikt som skjer.

Heidi