onsdag 23. mars 2011
Å kunna sjå
Det er fint
å kunna sjå.
Kanskje det
kunne vera eit kall,
å sjå?
Stå der og møta blikk.
Kallet til
nybakt grovbrød
og varm kaffi
til dei som tar i mot?
Kristi lekam
og Kristi blod
i omskriven variant.
Dette eine viktige
å vera utstrekte armar
Plommesyltetøyet frå i fjor
skulle kunna duga.
Om Gud i sin nåde
kunne gi meg kloke auge
slike som kan skilja
det viktige
frå alt dette andre.
Om eg stengjer
hjartet mitt,
kva skulle eg då
halda ope?
I mine hender
ber eg tida inn,
ber eg tida vekk.
Måtte dagane
koma og koma
og eg våga å bu i dei
med heile meg.
I alt det vidunderleg
uperfekte
skal eg halda ope
det som ope vera skal,
brødskuffa,
hjartet
og kaffiboksen.
Heidi
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar