Ikkje bare eit vipeskrik

Våren er
ikkje
bare
eit vipeskrik.

Han er framleis
frosen jord
er framleis snø
når du minst ventar det
og store svarte
kråkeflokkar.

Du står der
med skjerf rundt halsen
og ser
over halmgule marker
dit bølgjene bur.

Kjenner att
den fuktige angen
av rå jord.

Kjenner
noko smelta
og bli mjukt
langt inne
bak ribbeina ein stad.

Plutseleg fryktar du
dette unevnelege;
Å koma for seint
til ditt eige liv.

Heidi