Du skal vera

Med varsemd
skal me sjå oss tilbake
mot alt som ein gong var.

Me vil ikkje risikera
å enda opp
som Lot si hustru.

Heller levande
menneske
enn saltstøtter.

Me skal vidare,
vera levande.

Kjenna livet er nå,
ikkje i går,
ikkje for to veker sidan
eller på syttitalet.

Det er nå me står her
kledde
i vår eigen
velkjende
gamle kropp
med livet og sekunda
strøymande gjennom oss.

Nå me dreg luft
inn i lungene
og lever.

Det er du som
finna
ei skjoreveng
eller ein utgått skosole,

og så skal du
le av deg sjølv
og la regnet falla
og vinden blåsa.

Du skal jå deg tilbake,
men ikkje for lenge.

Du skal heller
klappa katten
og smila

medan du
tek føtene dine i å dansa
nedover gater
du ikkje visste om.

Du er tankar og blod,
songar og pust.

Du skal vidare,
og du skal vera.

Heidi